Belkide Zaman Duracaktır.

Bir uçurum kenarındayım
Batan bir güneş
kırmızı sarı arasında değişen renklerle ufuk.
deniz, gökyüzü ile dans ediyor.
arkadan esen hafif rüzgar saçlarımı ufka doğru hareketlendiriyor.
gözlerimi kapatıyorum.
karanlık...
yanlızlık
gözlerimi açıyorum
Gerçek..
ve
yaşam...
Ayaklarımın altında deniz
o içinde beslediği gizemlerle tekrar karşımda
ve gökyüzü tüm saflığıyla renklerini paylaşıyor.
gizem dolu bir saflık benim gördüğüm.
içinde beslediklerini asla bilemeyeceğim
sadece ağacımın altında oturup bu güzelliği izliyorum.
zaman durmuş...
deniz hareketsiz
gökyüzü dansı bırakmış
güneş batmıyor.
ve ben sonsuza kadar mutluyum.
benim cennetim olmuş.
durmuş zaman
benim hayatım olmuş.
bu zaman.
Zamanı geldiğinde gözlerini kapatmak zorunda kalıcaksın.
ve kapattığında heryer kararacak.
ufkun rengi gelicek aklına denizin gizemi besleyecek ruhunu
ve bileceksinki güneş batacaktır.
ama içinde bir umut olacaktır...
belkide zaman duracaktır.
Zamanı geldiğinde gözlerin başka birşey görmeyecek
sadece aşkı bileceksin
hep aşkın rengi gelecek aklına
ve bileceksinki aşk hep yanında.
ama içinde bir umut olacaktır.
Belkide zaman duracaktır.
yada...
zaman hiç durmayacaktır.
beklediğin o gizem hiç olmayacak
ne saflık seninle olacak nede güneş seninle batacak.
gözlerin hep kapalı kalacak
yanlızlık seninle olacak
hiç bilmeyeceksin ufkun rengini
uçurumun kenarında bekleyeceksin
karanlık yardım etmeyecek yolun hep sisde kalacak
ve birgün ilerlemek isteyeceksin.
sende denizin içinde gizeme karışacaksın.
denizin bir parçası olacaksın.
yinede umut et.
zaman belkide durmayacak
ama hayat seninle olacak.
aşk senin saflığın hayat ise gizemin olacak...