hayatım hep belkilerden ibaret
dağınık adamın biriyim evet
gün gelir de aşktan ölürsem şayet
gene de emanet edin beni belki-ye
sevdim ama nasıl sevdim bilmedim
sevmek acı çekmek çektim gülmedim
bunca zaman şaştım valla ölmedim
kader beni esir etti belki-ye
suçu da yok sev demedi ki bana
aşık gün gün yaklaşıyor o sona
çürürse bedenim bak yana yana
kefen olmaz sarın beni belki-ye
Kayıt Tarihi : 20.6.2007 16:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
canım kadar sevdiğim halde aslında bacı gibi gördüğüm birini sevmeme ithaf ediyorum.
![Yunus Yurdakul](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/20/belki-ye.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!