Bir masum çocuk gibi geçtim
Seni düşündüğüm her sokaktan.
Kulağımda bir melodi,
“Belki sevecek” düşüncesiyle.
Kafamın içinde geçen her adın
Ardında bıraktığı muhteşem düşüncelerin
Yıllar geçse de bitmeyecek,
Kim bilir, belki de sevmeyecek.
Ben hâlâ senin adını anmaktan vazgeçmiyorum;
Bana mutluluk verecek biliyorum.
Saçlarımı okşaman yetecek.
Cihanın hükmü son bulacak,
Estirdiği rüzgârın bittiği yerde
Renkler yeniden fark edilecek;
Erittiği kalp, küllerinden doğacak.
Nerede ve ne zaman olur,
İşte onu bilemiyorum.
Kayıt Tarihi : 27.12.2025 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kahve Kokusu




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!