Belki Kiyamet Kopar Şiiri - Fatih Güler

Bugünde uyuyamadım can bugünde uyuyamadım
Uyku gözümden akıyor
Ama uyamıyorum kolay kolay can
Uyuyamıyorum kolay kolay

Sevdamı düşünüyorum aramasa bile
Acaba mutlumu ki
Acaba bu kış gününde
Üşüyor mu ki
Acaba geceleri uyuyabiliyor mu ki
Acaba oda beni arada bir
Düşünüyor mu ki, hı can

Zar zor uyuyup uyanıyorum
Hayaliyle gözümü açıyorum
Kahvaltımda lokma bazen
Boğazıma duruyor acaba güzellik masumu
Ne yiyip ne içiyor diye

Gülücüklerim sahtedir, üzüntüm çok derindir
Seni aradığım gözler nemli
Yüreğim işe yaslıdır can yaslı

Şiir yazmaya bile korkuyorum can
Bana kızıp kendisini kaybettirecek diye
Bilmez misin ama
Ben cansız yaşayamam
Çünkü bende canım can
Bende tek bedende canım

Seni düşündükçe olgunlaşıyorum
Seni sevdikçe biraz daha büyüyorum
Seni özledikçe dev oluyor kalemim
Ama o korku var ya
İşte o korku
Beni bilinmez yola çekiyor can
Bilinmez yola itiyor

Evet sen bana
Hiç umut vermedin
Belki umut verseydin
Bu kadar sevemeyecektim
Belki sevgine arsız olacaktım
Belki gönlüm kitap kadar
Kalın olmayacaktı can

Neler çektiğimi kimse bilmiyor ki
Sana benden haber yollansın
Yada bir gece vakti
Seni sokağından bularak sokağıma getirilsin
O vakte kadar
Belli ettirmem ki
O vakit mi can
Belki kıyamet kopar.