Belki Hiç Dalmamalıydım Bu Rüyaya

Belki hiç dalmamalıydım bu rüyaya
Geceleri şiir yazmamalıydım aşağıdan bıkıp yıldızlara
Belki hiç içmemeliydim
Kendimden geçeceğimi bile bile
Belki hiç hüzünlü şarkılar dinlememeliydim
Belki hiç gözlerine bakmamalıydım
Zeytini sevmediğimi bile bile
Belki ellerini hiç tutmamalıydım
Muhtaç olduğum ateşi reddedercesine
Belki seni bu kadar düşünmemeliydim
Senin beni düşünmediğin şiddette
Ah şu belkiler
Hayatı bana zehir bile edemediler
Belki hayatı anlamaya çalışmamalıydım
Diğerlerinin yaşamayıp “yaşadım” dediği gibi
Belki sana hiç yalan söylememeliydim
Senin bana her zaman yaptığın gibi
Belki kendimi bu kadar erken harcamamalıydım
Sensizlik miydi zor olan yoksa sevgisizlik mi?
Belki seninle hep sarhoşken konuşmalıydım
Şu an yaptığım akıllılık gibi
Belki seni anamı sevdiğim kadar sevmeliydim
Her zaman değil bazen
Belki de sadece dudaklarını sevmeliydim senin
Her yaklaştığımda kendimi bir yangın ortasında bulduğum
Belki nefret etmeliydim senden
Beni gözünü kırpmadan vurduğunda, gözlerinsizken
Belki de bu şiiri hiç yazmamalıydım
Senin okumayacağını adım gibi bildiğimden
Kim bilir belki de her şey seni öpmekti,
Yalanda olsa, bana ümit vermişken! ..

ELİNDEYSE HADİ UNUT
ELİNİN ELİMDE İLK TERLEYİŞİNİ! ..