Dokunduğu yeri kuruttu gözlerim
Evvela Başka diyarlar gerek ufkuna
Gördüğüm Her şey anlamını yitirmiş iken,
Boşlukta Nakaratına takılmasam dinlediklerimin.
Ölü sessizliği demiştim, içim ölü ben sessizim
Bin ah işitmemek için sustu dilim
Karanlığa bir kibrit çaksan ne çıkar
Alev alev yansa bu şehir gam yaşar
Yeniler için geç oldu,kül olmuş ümitlerim
İçime sonbahar tohumları ekmişim
Kasveti kaderimden ötürü çok da sevmişim
Güzel günler diler,umut dolu sevdiklerim
Yarın güneşli dünler diler yüreğim
Ümit etmeyi unutmuş kalbim ,belki gülerim ...
Kayıt Tarihi : 10.1.2021 02:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İrem Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/10/belki-gulerim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!