Belki Dönersin Bana Şiiri - Kağan İşçen

bilsen zaman çok daraldı ayağımda ağırlığınca taşlar
gibi sevdanın ikirciksiz gururu aşırmış kalbimin atışını
ölüm aşkımızın önsözü eder etse etse be gülüm imkansızlık
saadet bize gözkırpışsız buluşmalar üçüncü mevki ama samimi
tutulması kesin emir sanki ayrılık sahtekar soluk çehre
içimde ışıksız kuleye hapsolmuş gergin gözlerindeyim
adım adım tüm agızları susturan bir şeytandır bu soysuz akım
nokta nokta işlenmiş bir uçurumda çarpıyorsun dalgalanmış deniz gibi
paralanmış ordu yüreğime
ben an be an aklını yitiren yaralıyım diz çökmemiş sensizlik cehennemine
biter korku
sarılmasız kollarım sırık gibi yalnızlık çiçeğine
mesleğim seni sevmek
mükafatım ölüm
tez elden
ellerinle göm beni
belki
dönersin bana