Belki Dönersin Şiiri - Celal Bahar

Bir sabaha daha içim üşüyerek uyandım.
Hava soğuk diyorsun ama sebebi sensin,
Bilirsin ellerim her tuttuğunda titrerdi.
Doktora git görün derdin ama sebebi sendin.

Bir geceye daha içim ürpererek sarıldım,
Korktuğumu diyorsun da sebebi sensin,
Bilirsin gece olunca hep yanına sokulurdum.
Sen ürkekliğime yorsan da, sebebi sendin.

Ben teninde ısınabilmek için üşürdüm sadece,
Ellerimi tuttuğun için titrerdim saatlerce.
Bu hayatta seni kaybetmekten başka korku bilmedim,
Dizlerinin dibinde oturabilmek için korkardım her gece.

Şimdi sen yoksun ya üşümüyorum artık,
Ellerim titremiyor, geceler korkutmuyor.
Zaten hayatın tadı tuzu da pek olmuyor.
Hala ölmedim yaşıyorsam,
Bilesin ki onun da sebebi sensin.
Beni hayatta tutan tek bir umut var;
O da belki bir gün dönersin...