Belki de yalnızlığımın nedeni bendim. Ben ve düşüncelerimdi. Çevremde gördüğüm tonlarca saçma ilişki, çıkar uğruna yapılan dostluklar, saçma amaçlar uğruna birbirleriyle yeni tanışan insanlar... Gözümde böyle bir insan olmayı kabullenemiyorum. Kendime yediremiyor, yakıştıramıyorum. İşte, böyle bir insanım. Pislik olup çevremde yüzlerce insan olacağına, namusumla yaşayıp yalnız olmayı tercih ederim. Tıpkı yalnızlığı seçen diğer insanlar gibi.
Şamil AkayKayıt Tarihi : 17.1.2015 18:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!