Belki de o Bilmiyor... Şiiri - Sevinç İnal

Neyleyim bahçemdeki açmayan gonca gülü
Sevdamı bilmiyor ki nasıl anlar bülbülü
Can yanığım merhemsiz anlamayan ruh ölü

Hiç duymadı sesimi, aşiyana gelmiyor
Onu çok sevdiğimi belki de o bilmiyor

Açmaz mı o ağacı bir tutam şu baharda
Cemresizdir toprağı, belki hala kışlarda
Ayaza kesen yürek, vurgun olur sevda da

Ağustosta kar yağsa, kor ateşi silmiyor
Onu çok sevdiğimi belki de o bilmiyor

Mevsimsiz aylardayım, ne kış ne yaz iklimin
Nasıl bir aşktır ki bu belli değildir demin
Her geceye bin ağıt hatta binlerce yemin

Aylarca oruç tutsam ibadetten sayıyor
Onu çok sevdiğimi belki de o bilmiyor

Yapraklarım döküldü hazana vardı ömrüm
Ben gönül bahçesinde saklanmayan bir gülüm
Hayat bitmez mi bir gün ne diye gelmez ölüm

Okuduğum duayı âmin diye dinliyor
Onu çok sevdiğimi belki de o bilmiyor

Böyle geçip gittim de, sevdamdan diyemedim
Dilsiz oldu yüreğim bir kelam edemedim
Gönlümün incisine değerin veremedim

Yıllar bitip gitse de acısı hiç bitmiyor
Onu çok sevdiğimi belki de o bilmiyor

Esme seher yeli gönlüm yorgundur benim
Düştüm işte bir aşka tenim solgundur benim
Sen Söyleme kimseye, yârim hayaldir benim

Ben aşkın düşündeyim, köz rüyama değmiyor
Onu çok sevdiğimi belki de o bilmiyor…