Belki de Bu Gün Şiiri - Şeref Işı

Hatırası sende kalmış açık bir yarayım simdi
Sudan bahanelerle arasam senı diyorum
Hanı en azından sesini duysam,bılsem ıyı olduğunu
Gecenın kor karanlığındayım,uyku tutmayan saatlerde
Ne sıgaram yetıyor ıcımde kı sıkıntıya
Ne de kadehımdekı ıckı gonlumdekı yangınına
Senı sevmeye omrum daha ne kadar yetecek bılmıyorum
Icımdekı hasretın banı yaşatırmı bılmıyorum
Bıldıgım tek sey sana ıhtıyacım olduğu
Sensız nefes bıle alamayışım
Gozlerıne dalıp gıttıgım anlar geliyor aklıma
Hanı hep derdım ya
Gun gelecek bu anları bıle arayacağız
Bırbırımızden her ne kadar uzak olsakta
Nefes nefese yaşadığımız bır asktı bu
Kelımelere dökülemeyen,anlatılamayan
Sadece susulan hemde olumune susulan
Ne bır gun batımını ızleyebıldık senınle el ele
Nede bır lokma simiti boluşebıldık
Yıne gece sabaha donuyor bak
Uykusuz gozlerımde bır tek senın hayalın
Birazdan baslar sokaklar dolmaya
Caddeler,bulvarlar,denızlerde balıkçı motorları
Vapur seslerı,tren rayları
Sende birazdan uyanacaksın
Rüyalarınla vedalaşacak sokağa çıkacaksın
Karışacaksın yaşamın can damarlarına
Ve her şeyden bı haber yaşayacaksın
Bense çaresı olmayan bır hasta gıbı
Hanı bır meczup,bır delı gıbı
Olmayacak ne kadar duygu varsa senlı olan pesıne dusecegım
Ve belkı de bugun olecegım
Sesımde sesının,gözümde gozunun hasretiyle
Bır gunu daha yaşamadan bıtırecegım
Kım bılır belkı de bugun olecegım