Boşluğun ortasında oturmuş
Yüzünü avuçları arasında
Kimbilir ne düşünüyor kaygılarında
Ellerini uzatıp ruhunun
Dokunmak isterken o masum gözlere
Korkular çığlıklar atar karanlıklarda
Güler
Kahkahalar atar
Bilmesinler,
Görmesinler diye
O çaresiz çırpınışları...
Kaçar senden
Ve tüm senlerden...
Hatta kendisinden bile...
Bakmaz,
Bakamaz gözlerine
Bilmesin
Görmesin diye kaybolmuşluğunu
Güler,
Kahkahalar atar...
Kendine rağmen,
Kendine inat...
Karanlığa kan kırmızı bir çizik atar...
Elinde fırçası
O hiç bitmeyecek, bitiremeyeceği tual
Kendiydi belki de....
18/1/08
Tutku AkterKayıt Tarihi : 8.3.2010 01:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!