Belki bir sabah geleceksin…

Sen hiç yorulma yıllar sonra olur ya bir gün
Hatırlamak zorunda kalırsan hüzün yaşama
Bırak toprağa, bir kâğıda, gecenin ıssızlığına
Kalmasın içinde ne varsa hatırlatmasın sana

Biz sevmekten, en son nefesimize kalsak ta
Hastalıklardan bizar olsak ta sen asla anma
Öyle ki yüreğinin mütenahi köşesinde koyma
Bir şiir, bir şarkı, gecenin hicranını unuttursun

Belki bir sabah geleceksin lakin kiminle olacak
Yüreğinde en mahfuz biçimde sakladığın sevgin
Kimlerin üzerinde açacak, şiirsel bir abide olacak
Her anı seninle olacak, yalnızca seninle şakıyacak

Bıraktığın her izin kalıbını çıkartıyorum şiir olarak
Öyle ki okuyanın yüreğinde hüzünler fışkıracak
Ahu figanında kaybolacak, her vakit seni anacak
Bir anı roman olacak her okuyan aşka kanacak

Sen habersiz olacaksın bunlardan sevdalınla
Kol kanat olup uçacaksın hıçkırığın gelmesiyle
Unutulmazlarda bıraktığın izler seni anacaklar
Kulakların çınlayacak, yüreğin de kıpırtı olacak

Bıraktın birden, bensiz kimliğimle çırptın attın
Karanlığın karelerini sen yaşattın öyle salındın
Kendinden uzaklaştırdın, şiir zevki bırakmadın
Yalnızlığınla baş başa kaldın, gecelerde daldın