Hani ulu dağlar var ya
Sessiz, heybetli bir yalnızlıkla
Gökyüzüne başını yaslayan
O ulu dağlar
Benim kadim dostlarım…
Hani taşlar var ya
Ancak bir kadının boynunda
Gülümseyen
Nice hayallerimi süsleyen
Dokunmaya bile kıyamadığım
Uzaktan seyrettiğim
O sessiz taşlar
İşte onlar….
Doğduğun yerlerde
Bana yar olup,
Rüzgarlarla eş
Sesini
Bana taşıyan
Hüznüme sessizce ortak olan
Kadim dostlarım…
Belki bir gün
Anlatırlar sana
Yalnızlığımı, kırgınlığımı
Ve nice sessiz seni aradığımı
Belki bir gün
Anlatırlar
Hayal bu ya…
Kayıt Tarihi : 2.10.2012 13:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!