Belki bir gün Şiiri - İzzet Vezir

Ah..Evet.
Belki bir gün, bir gün belki, belki olacak.
Ne ben bileceğim ne de sen.
Göremeyeceğim de, sende göremeyeceksin.
Oluşacak dertler yüreklerimizde yumak, yumak.
Sıkıntılarını da anlayamayacağız.
Hep böyle olur ya..
Hayırlara yoracağız.
Beyhude…
Böyle değilmidir. Değilmidir ki bu hüzünlü sonlar.
Kimseler anlıyamadı ki, anlatamadılar da
Sen.. ben de anlatamayacağız.
Anlıyamadık ki…!
Hep böyle yaşanmazmı ki içimizdeki fırtınalar.
Anlıyamadılar, Anlıyamazdık ki.
Böyle gelir ve böyle geçer
Öyle gelip böyle geçmedimi ki,
Ne fark olacak, anlıyabildin mi. anlıyamadık da
Anlıyamayacaklar da.
Böyle değilmidir, değilmidir ki bu hüzünlü sonlar.
Kimseler anlayamadıki, Anlatamadılar da.
Sen… Bende anlatamayacağız.
Kim bilir belki bir rüya, ya da istediğimiz bir hülya.
Boş ver uyanınca anlaşılacak,
Tenimizdeki petrelleşmiş ter kokusu kalacak bedenimizde
Ya da korkusu yüreğimizde, anlaşılmazlığın.
Haydi… sen koy adını,
Ne diyeceksin kim bilir
Belki geç zaman, zaman’a kızacaksın.
Belki çok erken, Bak şimdi de bana sitem.
Yok bee.. canıkom.
Belki bir gün.., bir gün belki, belki olacak
Ne ben bileceğim, ne de sen.
Ne de bilenler anlatabilecek.
Hani…Neden mi diyeceksin,
Nedeni yok..
Çünkü adı yok sensizliğimin..
Ya bana kız öfkelen, ya da zaman’a
Ama ; Kendine asla…
2.9.2012