Belki Bir Gün Şiiri - Mehmet Karakış

Anlatılmaz yaşanır ya...
Neyse;

Bendeki yerini anlatmak niyetim
Ama görünen köye yolcuyum
Tek yüküm yorgun oluşum
Tatlı bir çileyi içime çekişim
Tesbih tanelerini elime…

Sabahın seherinde titreyiş
Öğlen sıcağı serin gölge
Akşamda kaybolan güneş
Gece sessiz kalan her şey
Zifiri karanlıkta ateş böceği
Yani anlayacağın;
İnce ve kırılgan bir yerdesin
Ne varlığın hüzün
Ne yokluğun sevinç.

Sen!
Ne seninle ne sensiz
Denilecek bir serap
Varlığın hep güzel ya,
Aslında sen hiç yoksun.
Ama sen hep olacaksın
Seni gördüğünü sananlar
Durmadan ağlasın!

Bendeki seni bilemezsin
Onu sen bile göremezsin
Hiçbir zaman silemezsin.
Ben bir garip yolcu
Sen yüreğimde yaren
Yol uzun, yol çaren
Çareni bilirsen;
İşte o gün,
Yerini de,
Beni de,
Kendini de bilirsin!