Bakma, gör!
Parıldayan ışıkların arasından
Nefreti bul, nefreti yarat.
Bedeninin acı ıstırabını dinle.
İşte, anla.
Seçebildiğin kadar varsın.
Gerisi hayal alemi.
Gökyüzündeki kırmızılık,
Gözlerindeki duvar,
Yoksun sen.
Yaşamın acı mücadelesi bitti.
Düşüncelerini kavuran volkan, söndü.
Hafiflik, yalnızlık ve sen.
Orda. Artık görüyorum.
Maviliğin ardında, uzakta.
Ulaşmak için gözlerimi kapıyorum.
Bir gün, belki bir gün.
Şubat 1991
Kayıt Tarihi : 16.12.2008 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kimbilir...........
görür....
yüreğinize sağlık
Etkileyici, doğal ve güzel şiirleriniz için sizi kutluyor; başarılarınızın devamını diliyorum.
Saygılarımla..
Özlem
TÜM YORUMLAR (2)