Belki Bir Gün Şiiri - Okan Kuzu

Ne güzel gülüyordun mesela.
Bir gülü kıskandıracak kadar özel,
Bir gökyüzünü utandıracak kadar mavi.
Parmak uçlarında yitik bir aşkın kalıntıları vardı.
Gömlek ceplerinde ise gözyaşlarından biriken can kırıkları.

Sevmeyi iyi bilen bir yanın vardı mesela.
Hüzünden bozma mutlulukların...
Ve tüm sevdiklerinden, şehrinden uzak yalnızlıkların.
Ama bir gün, evet bir gün,
Uzanabiliriz altına aynı mavi gökyüzünün.
Ve henüz ölmek yok, bir tekrarı var bugünün.