Belki Bir Gün Şiiri - Olgun Albayrak

Belki bir gün bir sabah,
Seher vakti bismillâh!
Serçelerle beraber,
Alnında bin bir günah,
Mükerrer tevbe eder,
Kıblegâha koşarsın…

Tan yeri ağarırken,
Esrarlı nağmelerle,
Dallarda mümin kuşlar;
Ellerinde bir tesbih,
Dillerinde bir kelâm,
Devrederler,şaşarsın…

Gün yüzünü gösterir
Kuşların hürmetine.
Kafile mola verir;
Yolculuk başlar yine.
Zaman denen deryayı
Kâğıttan gemilerle,
Dere tepe aşarsın…

Sonra ıssız çöllerde
Gönlünün peşi sıra;
Gümüşten kadehini,
Mecnûn’un vahasında,
Doldurmaya koşarsın.

Belki bir gün ey nefis!
Gözünde serap gibi,
Dağılır bütün yeis!
Benliğinden taşarsın,
İnsan gibi yaşarsın.