Belki Bir Gün Şiiri - Musa Mengüllüoğlu

Bir taş gibi sekiyorum suyun üstünde
Avuçlarından çıkmış bir taş
Atılmış
Denize maviye serinliğe
Olan sevdamdandır belki de
Fırlattın attın beni bir köşeye
Kaçınılmaz sondu belki de
Belki de tek korkumdu
İşte oldu sonunda
Yapayalnız kaldım karanlıkta
Ve üşüyorum şimdi
Tıpkı düşündüğüm gibi
Ama hazır değildim yinede
Nasıl hazır olabilir ki balık
Denizden ayrılmaya
Kuş kanadını yitirmeye
Nasıl hazır olabilir ki
Değilim sevgili
Hazır değilim
Ve yapacak bir şey de yok biliyorum
En acısı o ya zaten
Bir şey yapamamak
Gerekirken bile yapamamak
İşte öylece kıyısındayım hayatın
Sensizim
Ve ardına bile bakmıyorsun
Bakma sakın
Biliyordun dercesine bakma ne olur
Biliyordum evet yaşamıyordum ki
Yaşayamıyordum ki sensiz
Bilmek yetmiyor inan
Ah ne ahmaklık benim ki
Sevgili diyorum sana hala
Ama değiliz değil mi
Hiç olmadık belki de
Kaçtık sevgili olmaktan
Korktuk
Duygularımıza kılıf aradık aylarca
Hayallerimiz dışında sevişemedik
Sarılamadık doyasıya
Cesur değildik
Söylediğimiz kadar
Duygularımız boğulup gitti
Kendi suyunda
Elveda demiyorum sana
Elveda demeyeceğim
Belki bir gün…