benim de boynum yere değil, gökyüzüne bakar.
Kim bilir o'zaman bakışlarım da şaha kalkar.
Ayrıca acılarımda direnişten vazgeçer;
Geçer bağışlayamadığım bakışlar
Rüzgar gibi ömrümden...
Sönük siyahın adı da asil kalır.
Kararmaz bir gün, yüzüm de asılmaz.
Bana mutluluk diyorlar da gülüp geçiyorum,
Geçmedikleri yerden onlara...
Belki bir gün benim de boynum yere değil, gökyüzüne bakar.
Kim bilir o'zaman bakışlarım da şaha kalkar...
Kayıt Tarihi : 5.9.2013 17:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meral Meri](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/05/belki-bir-gun-106.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!