Belki Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Senin gözlerinde bir acı var gülüm,
Ben o acıyı almaya geldim.
Gözbebeklerinde doğamam,
Göz kapaklarında ölmeliyim belki.

Senin sesinde bir şarkı var gülüm,
Onun müziğinde dans etmeye geldim.
Notalarını kemanımla çalamam,
Tınısında kendimi unutmalıyım belki.

Senin dudaklarında bir renk var gülüm,
O rengine ışığımı sunmaya geldim.
Soğursun hapsetsin, oradan çıkamam,
Dudağında nefes olmalıyım belki.

Senin dilinde bir merhem var gülüm,
Dudaklarından dökülecek sözlerinle şifalanmaya geldim.
Cümlen olamam, noktan olamam, harf olamam,
Sen konuş diye iki nokta olmalıyım belki.

Senin saçlarında bir rüzgâr var gülüm,
Ben o rüzgârının önüne Eylül yaprağı olmaya geldim.
Sonbahar olamam, kışa dayanamam,
Sen esmelisin biraz şöyle bağrıma bağrıma belki.

Senin bakışında bir tatlılık var gülüm,
Ben bir nehir olmaya niyetlenirim her bakışında.
Göl olamam, sakin olamam, yerimde duramam.
Akmalıyım gözlerine aşkla ,taşlara ,kayalara çarparak belki.

Senin kollarında bir huzur var gülüm,
Ben sende bir rüya görmeye geldim.
Gerçek olamam,kabus olamam,
Uyumalıyım gözlerimi sana kapatıp belki.

Senin yüreğinde bir durak var gülüm,
Durakta durup konuşlanmaya geldim.
Ayaklarım götürmez,yollara çıkamam,
Artık yerleşmeliyim senin kasabana belki.

Mine Yılmaz Sevinç
17.Eylül.2022
01:58