Ben olmak,
Kuş gibi süzülüyor,sisli bulutların arasında.
Ben dışında herkes olmak,
Omzumdan belime kadar,
Ve daha aşağı,
Hissiz bir nesne gibi masada duruyor.
Sen olmak,
Bilemeyeceğin hisleri,
Çözülemeyen tükenmiş.
Öyle kal ve hareket et.
Belki aynı sokakta,
Belki aynı mısralarda,
Belki huzurlu bir sofrada,
Geldim çoktan
Güneş batmadan.
Gül Irmak Ercan
Kayıt Tarihi : 25.10.2024 12:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kendi varlığını diğer insanlara göre daha çok hissetmek.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!