Belki Şiiri - Ufuk Baysal

İki küçük çocuğun tutuştukları ellerinde saklıyorum belki,
Ya da gülen gözbebeklerinde.
Oğlunun istediği oyuncak arabayı almak için,
Hayatının bir gününü patronuna satan babanın,
Elindeki arabayla evine giden ayak izlerinde.
Neyini aşk ile üfleyen neyzenin nefesinde belki,
Yani vurulmuşum besbelli.
Sevdiğimi söyleyemem ben.
Gözlerine bakamam, ellerini tutamam.
Dayanamam.
Sen üşümeyesin diye,
Kışla pazarlık ederim.
Sevdiğimi söyleyemem,
Sen de beni sevsen diyemem...