Belki Şiiri - Zeynel Korkmaz 2

saat sabahın dördü
ayaz sarmış rüyaları
gözler hayallerle
efsunlarla örtülü
süzer duvarları

gün doğar birazdan
ayak sesleri gelir
tak tak tak...
bir yudum çay
huzur vermiyor
senden uzak...

namazda dualarla besmele
şimdi dilinde herkesin
benim dilimde KÜBRA
yüreğimde umut
kulağımda sesin...

işte gelmeye başladı
çoban sesleri
kuzular meleşir
ana balasıyla
bahar gülle
hayat senle güzelleşir

kim derdiki en sevdiğim
kuş cıvıltıları
okşamaycak artık yüreğimi
bilmezler...
bilseler belki ötmezler
seni nasıl özlediğimi...

bu şiir son hatıram
belki de sana
uzak dağların ardından
gözlerim yenik düşerse ecele
yüreğim yaşatır seni
el sallar sana
Peygamberler diyarından...