Belki Şiiri - Nusret Gören

Oysa
Oysa o kadar da güzel değildi belki de
O gamzelerini ortaya çıkarıp beni hayata bağlayan
Beni kendimden geçiren, gönlümü mest eden gülümseyişin.
Belki de gülümseyişine güzellik katan
Baktığımda sana,
Beni kendimden geçirmeye
Gönlümü mest tufanına sürüklemeye hazır gözlerimdi.
Belki de sen meyve veremeyeceğini bile bile çorak bir toprağa verip,
Susuz bir şekilde filizlenmesini beklediğim benzersiz bir tohumdun,
Bana meyve alamadığımda belkileri art arda döşetecek,
Beni böyle darma duman edecek
Ve tevekkülü bile yok saydırıp bütün gecelerin sessizliğine gömecek.
Belki de sana bir bakışına evrenin bütün karanlıkları kabul edecek gözlerim,
Senin için gözleriyle kendilerini tatmin etmeye çalışan sıradan insanların gözleri gibiydi.

Belki hiç de öyle bir şey değildi.
Belki senin de bakışlarının hepsi gerçekti.
Belki bakışlarını bakışlarımdan hayat kaygılarından herhangi biri geri çekti.

Ya da belki beni hiç sevmiyordun.

Ya da belki sen de seviyordun.

Kim bile bilir ki.

Belki…