Belki Şiiri - Özgür Başkan

Belki geceyi aydınlatmayı başarabilirdik,
başımızı yaslayacak bir omuz bulsaydık.

Belki ağlayarak veda etmek zorunda kalmazdık,
sevdiğimizi gerçekten belli etseydik.

Belki karlı havada güneş aramak zorunda kalmazdık,
Sevdiğimizin gözünün içine severek baksaydık.

Denizde dalgaları saymak durumunda olmazdık,
birlikte yaşlanacağımız gün için yaşasaydık.

Rüzgarda kokunu beklemek zorunda kalmazdım;
kuru bir ruh gibi belki,
senin kokunu zamanında içime çekip,
kulağına usulca sevdiğimi söyleseydim.

Üzerime ceviz büyüklüğünde dolular yağmazdı,
gözyaşlarını bana olan sevginden dökmeseydin eğer.

Sevgi, sadakat ekmeden aşk biçmek zorunda kalmazdım,
Aşkın gerçek değerini bilseydim eğer.

Rüzgarsız havada uçurtma uçurmaya çalışmazdım,
Aldığın nefesi benim için aldığını ve bir nefesinle uçurtmayı değil,
beni uçuracağını bilseydim eğer.

Yakınımda yıldırımlar düşmezdi,
sesimi yükseltip sana bağırmasaydım.
Bugün anlıyorum,
seni sevmem için sevgimi belli etmem lazımmış
yapamadım,
gösteremedim.
Şimdi ikimizin gözyaşında boğuluyorum.