Belki Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Kim bilir ki seni senden de öte,
Bir Huda, bir de sen ve bir ben belki,
Dursam cam önünde sana nöbete,
Çıkacaktır bir gün bir seven belki.

Muradım seninle varmak cemedir,
Dağlara yurt dedim ova nemedir?
Aşkınla sarhoşum başım semedir,
Unutur da gider o ceren belki.

Zemheri yaklaştı, güzüm sondadır,
Bir tek aklım vardı o da ondadır,
Her şeyi tükettim, umut candadır,
Bir gün olur bana o yaren belki.

Hercai bir çiçek gördüm bağında,
Dolanır durursun hazan çağında,
Aranma boşuna Ilgaz Dağında,
Ummanın yanıdır son çaren belki.

Sabreyle, düşünme vuslat gününü,
Tıkamış sevgili aşkın önünü,
Gözetle gelecek olan sonunu,
Olursun Allah’a ilk eren belki.

Yan, tutuş ateşte, piş bir güzelce,
Yar elinden yenen aş bir güzelce,
Onurla erdiğin yaş bir güzelce,
Affına sebeptir aşk yaran belki.

Umursa, sevmiyor deyip de geçme,
Nadanın elinden bir yudum içme,
Bir gülün var iken elleri seçme,
O olur yaranı ilk saran belki.

30.Eylül.2010 01.00