Belki Şiiri - Kenan Arman

Haticeye

belki mavi bir yorgunluk
adını ilk kez duyduğum esmer bir gözucu
kuytu bir yalnızlık kenarı
sarmaş dolaş gecenin ilk hecesi belki

dağları deldiren sabırtaşı kimbilir
hüzünlerini istiflendiren yaşlı bir memurun yorgunluğu
merdivenlerden aceleyle inen
yağmurunu arayan gülümseyiş olmadığı ne malum

umutlu sözcük oyunları da olabilir
farzedelimki lacivert bir karşıdan karşıya geçiş
adresine geç ulaşmış teşekkür öpücüğü
bir baltaya sap olamamış yirmidört saat

ben demedim mi diye başlayan haklılık faturası mı yoksa
sakınılan yüreğe batan çöp parçası
karşı yönden gelen ehliyetsiz hüzün belki de
çantaları karışmış iki dalgın kırılganlığa ne dersiniz
ortasından el geçen saç dağınıklığına
kimbilir tepeden tırnağa güzellenmiş suskunluk belki de...