BELKİ
Belki dağları vardı altından
Bir gün eridi gitti altından
Belli ki de karundu varından
Haberi bile yoktu yarından
Şimdi kovun, itin, darlığından
Belli daha zenginsin karundan
Yarın bilinmez, ağlarsın yoğundan
Kim isterdi bir lokmaya ağlansın
Kula kul olunsun, lafa doyulmasın
Sana veren de tanrı sen de kimsin
Şu koca varlıkta belki de mimsin
31.12.2002 - 19.11
Malkara - Evim
Kayıt Tarihi : 24.3.2010 22:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir gün İstanbul Ortaköy'de akşam üzeri gezerken açıkınca ekmek arası yemeye karar verdik. Sıraya giridğimizde önümüzdeki genç çiftin yanına bir şarapcı gelerek kendisine de akşamlık istedi ezilerek. Bayanın yanında aslan kesilen genç şarapcıyı azarlayarak kovdu. Gurur yaparak şarapcı cevap verince de dükkan sahibi iteklemeye teşebbüs etti. Dayanamadım girdim araya. Bir eşkilde hayatın tokadını yiyerek hayata küsen bu insanlarla çok sohbetim olduğundan durumlarını biliyordum. O akşam benden bir akşamlık ekmek arası ve bir de şarap parası alarak uzaklaştı. O gün kaldığım yere dönünce de bu insanlık dramı karşısında bu şiiri yazdım. Hiç kimse yarının ne olacağını bilemez. Hayat denen şu yalan oyunda PARA çok ciddiye aldığımız sadece bir oyuncak; bir gün kaybettiğimiz tüm oyuncaklar gibi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!