Belki... Şiiri - Caner Can Köksal

Ne zaman bir telefon sesi duysam
Hemen kendi cebime bakıyorum
Belki sen ararsın diye …
Ne zaman el ele bir sevgili görsem
Elimde senden yana sıcaklık bekliyorum
Belki sen tutarsın diye …
Ne zaman rüyalar görsem geceleri
hayallerim hemen seni yaratıyor
Belki düşlerimde beni seversin diye …
Ne zaman seni seviyorum desem
Tekrarını bekliyorum sabırsızca
Belki sende bana söylersin diye …
Ne zaman yağmurlar yağsa
Şemsiyenin altına saklanmıyorum
Belki yağmur olup yağarsın diye …
Ne zaman dalında bir gül görsem
Asla koparamıyorum fidanından
Belki ruhunda ki can sendedir diye …
Ne zaman ağlayasım gelse
Göz yaşlarımı kirpiklerimde tutuyorum
belki gözyaşımsındır, benden kopma diye …
Ne zaman yeni bir şiir yazmaya kalksam
Korkuyorum ağır anlamlar yüklemeye
Belki şiirimsindir, ağırlık kaldıramazsın diye …
Ne zaman bir yerlerim ağrısa
Asla ilaç kullanmıyorum
Belki ağrıyan yanım sensindir diye …
Ne zaman evinizin önünden geçsem
Hemen kapınıza dikiyorum gözlerimi
Belki çıkıp ta gelirsin diye …
Ne zaman bir rüzgar hissetsem tenimde
Açıyorum dört bir yana kanatlarımı
Belki rüzgar olup, beni de götürürsün diye …
Ne zaman bir kavuşmaya rastlasam
Hemen bir titreme alıyor içimi
Belki bana geri dönersin diye …
Ne zaman, zamanı düşünsem
Herhangi bir gün aklıma geliyor,
Belki bana döneceğin gün, o gündür diye…
Ne zaman ölüm düşse satırlarıma
Hiç korkmuyorum sorgudan
Belki seni cennette sevebilirim diye …
Ne zaman içli bir nefes almaya kalksam
Zirveye ulaşmadan yarım kalıyor soluğum
Belki nefesimsindir, çıkmayasın içimden diye ….
Ne zaman bana inanmadığını duysam
Çığlık çığlığa intihar etmek istiyorum
Belki öldüğümde inanırsın diye...