Belki Şiiri - Mecit Emre Bülbül

Ucuz bir gece yarısı
Yalnızlığımı gömmüşüm buğulu pencereye
Trendeyim belki son vagonda
Hafif soğuk sızıyor biraz önce
Bir beni pencereden izliyor
Güzel bir kızdır belki
Dışarısı çok soğuk
Yıldızlar yağmış gökyüzünden
Yer yüzünde parlayan
Suskun uzakları bölen bir karanlık
Belki bir tren
İçindeki yolcuları uyumuş belki
Belki kimisi ağlıyor gözlerinde
Dalıp gidiyor yalnızca uzaklara
Hiç şansı yok bu gecenin
Yarın ölecek
Güneşe bakmadan yürüyeceğim
Sonra belki yine yolculuğa çıkarım
Yanıma güzel bir kız oturmaz belki yine
Ben hep hayallerimde yaşarım
Sanal bir fantezi olur düşlerim
Hislerim yine bende kalır
Bir gün ölürüm belki yine

(10.03.2001)