Belki 2 Şiiri - Yücel Yarımbatman

belki sokaktan olacak
belki sokaktan kopacak bir el uzandı sol yanıma
belki lerin sanki gibi göründüğü saatler başlamıştı
zaman avuçlarıma teslim bir kız çocuğu
dokunsam duracaktı..
hatırlıyorum
yaşlı gözlerinde hüzün ağlayacak omuz arıyordu
hatırlıyorum
en son yaprak düşmeye meyilli tutunmaya çaresiz bir halde
belki de bizi bekliyordu...
utanıyorum....
tuttum ıslak gözlerinden yaşlıydı
ılık ve sıcak kederle karışık
sevmekle sevişmek arası bir talihsizlik
belki isyan
belki hasret
belki münasebetsizlik
belki çaresizlik
belki de yok sanki gibiydi
belki de belki..
ama san ki benim gibiydi....
anımsıyorum..
tundralarda martılar kendi aralarında bizi konuşuyordu
komşuda pişen burnumuza hep koku olarak nüksediyordu
saçmalıyorum..
dalgalı saçlıydı bel ki
hafif kıvırcık
bel ki uzun yakışıyordu belki ben öyle sanıyordum
onsuz her gün işkence
hergün başbelası kaos belki ya da sanırım ona alışıyordum...
belki gözlerinde ben oluyordum belki kayboluyordum
tam hatırlamıyorum çünkü onu ne zaman öpsem
sım sıkı kapatıyordum...
yüzümdeki kırışıklık belki ondan yani sanırım
belki yaşlanıyorum...
belki tutuldum belki vuruldum
belki yani sanırım hoşlanıyorum..