Belki virâneyiz bu hayatta, belki
Bi-çare, belki kimsesiziz, belki
Çıkmaz sanılır sesimiz; ama bu
Kutlu yolda ne biriz, ne de iki
Sönse dâhi umut ateşinin teki
Bozkurt gözlerde alevlenir öteki
Umut, bir türküdür bize, bu
Acunun türküsü… Yüreklerimizdeki!
Belki diye diye olur belki
Belki şimdi değil, bir gün belki
Belki göremem, belki ömür sonu
Yetişir o’na, kim bilir belki…
Şiir bitti; ama yürek der ki:
Özlemi kendisi gibi olan tek sevgi sensin TURAN…
Kayıt Tarihi : 12.1.2007 17:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Urungu Şad](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/12/belki-168.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!