Belki Şiiri - Urungu Şad

Senden uzakta,...belki..., sana çok yakınım; ama nerede olduğumu bilmiyorum. Korkuyorum gecenin bu vakti buralarda; ama nerelerde! Yalnız mıyım? Hayır, değilim. Senin yanımda olmaman değiştirmiyor bu gerçeği; çünkü yalnızlığın anlamını kavrayalı çok oldu. Yalnızlık ne bedensel ne de sensizsel...
Son nefesimi verene kadar yalnız kalmayacağım; çünkü her geçen ân daha da körükleyeceğim sana olan sevgimi...
Sevmemek, sevememek ve ya sevgisizlik ne dersen de, bende yer yok her neyse...
Her neyse...
Islanıyorum şuan biliyor musun? Hem de sonunu düşünmeden, düşünmek istemeden...
Yağmur yağıyor. Yağmuru seviyorum. -sürç-ü lisan etmek zorunda kaldım işte, asma be suratını! - Önceden de seviyordum; ama artık daha çok seviyorum. Niye mi?
Belki sende seviyorsun diye;
Belki benden sana, senden bana uçuşuyor diye aşk rüzgarımın savurmasıyla;
Belki her damlada senden, içinden ve gülüşünden fısıltılar duyuyorum diye;
Belki her süzülüşünde seni izliyorum diye, gözlerimi kamaştırarak...
Belki sende şuan gökyüzüne bakarak beni seyrediyorsun diye;
Belki...
Ne belkisi!
SENİ SEVİYORUM diye!
SENİ SEVİYORUM diye!
...
SENİ SEVİYORUM diye diye öleceğim! ...

Orçun~