Belki Şiiri - Ayşe Akçay

Yıllar sonra bulmuşken, seni kaybetmek,
Kendi tercihim.
Neden mi?
Belki, sensizliğe alışmak,
Belki, senle yaşamaktan korkmak,
Belki,
Gittiğin gün, arkandan el sallayamayan ellerimin öfkesi,
Uyandığımda, seni yanında göremeyen gözlerimin intikamı,
Belki,
Nefesinin yoksulluğunda çürüyen ciğerlerimin kini,
Saçlarına, bir veda öpücüğü bile konduramayan dudaklarımın nefreti,
Bilemiyorum,
Kendime bile itiraf edemiyorum,
Belki,
Sabahı beklemeden,
Son bir kez kahvaltı yapmadan,
Hoşçakal bile demeden,
Öylece çekip gitmen.
Geçmişle hesaplaşıyorum şimdi,
Sen gideli dilim isyankar,
Yılların törpülediği duygularım kırgın,
İçimde,
Herşeye rağmen, sana sarılmak için çabalayan ruhumla,
Gidişinin soğukluğunda hastalanmış gururumun kavgası var.
Seni bırakmamam için haykıran, içimdeki çığlıklara aldırmadan,
Bu kez, ben sana git diyorum,
Terkedişinin darbesiyle sendelenmiş hayatımda,
Artık ben seni istemiyorum
Evet son kararım,
Mutsuzluğu seçiyorum,
Sensizliği seçiyorum,
Sensiz yaşlanmak,
Son tercihim.