Geceleyin saat iki: ay ışığı. Durmuş tren
tam ortasında ovanın. Uzaklarda ışık noktaları bir şehrin,
ufukta titreşir soğuk soğuk.
Sanki derin bir rüyaya dalmış gibi bir insan
ki asla hatırlamayacak orada olduğunu
odasına geri döndüğünde.
Ve sanki ciddi bir hastalığa yakalanmış biri gibi
kalan günleri ne kadarsa işte bazı titrek noktalardır
ufukta üşümüş ve önemsiz bir sürü misali.
Büsbütün sessiz duruyor tren.
Saat iki: kuvvetli bir ay ışığı, birkaç yıldız.
Tomas Tranströmer (1931-2015, İsveç)
İsmail AksoyKayıt Tarihi : 11.11.2019 00:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SPÅR På natten klockan två: månsken. Tåget har stannat mitt ute på slätten. Långt borta ljuspunkter i en stad, flimrande kallt vid synranden. Som när en människa gått in i en dröm så djupt att hon aldrig ska minnas att hon var där när hon återvänder till sitt rum. Och som när någon gått in i en sjukdom så djupt att allt som var hans dagar blir några flimrande punkter, en svärm, kall och ringa vid synranden. Tåget står fullkomligt stilla, Klockan två: starkt månsken, få stjärnor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!