Belirsizlik Şiiri - Ozan Oğuz

Sana daha dokunamadan
Elini tutamadan
Elveda deme korkusu içimde
Sıcak gülüşünün sessizliğinde
Bakışların canımı yakarken
Boynu bükülen bir gül gibi ben
Siyaha çalan güneşi göremediğinde

Soğuk sabah karşılıyor beni
Uykusuz düşüncelerden yorgunken ben
ve yine sen, çevreleyen zihnimi
Düşen yağmur damlaları
Beraberinde getiriyor belirsizliği
Ve son bir düş; düşüşümün sessizliği

Sen ise güller içinde
Görüşümde yakın ama dünyamdan uzak:
Güneş senin üzerinde
Köşeden bakıyorum kafamı kaldıramadan
Çok güçsüzüm sen olmadan
Dokunabilmek için sana
Senden yardım alma gayreti içinde...

ve ben üzüntüyle yürüyorum öylece..
kendi küllerimin içinde ruhsuz bir halde
gecenin içine yürüyorum
Karanlık çöktükçe çöküyor
Büyüdükçe büyüyor:
Elveda deme korkusu içimde
dökemediğim gözyaşları birikiyor
Ve onları saklıyorum gülüşünde
Bir gün olurda mutluluğa dönüşür diye
Sadece seninle...