Hani beklersin ya o günün gelmesini
Bi ışık görürsün
Ama yalandır yine Herşey gibi
Umursamaz olursun dünyaya karşı
Yine mi dersin hep
Evet yine beni buldu
Hep suçludur karşı taraf
Ama asıl suçlu sensindir
İtiraf edemezsin
Sevmeyi denersin
Sevemezsin
Çünkü çabuk güvenirsin
Hep dürüstlerdir her zaman
Her zaman üzmek istemiorum sözcüğünü duyarsın
Ve hep üzülürsün
Doğanın kanunu bu
Üzülmeden gerçekleri öğrenemezsin
Ve yaşamadan devam edemezsin
Dengesizdir sevgi
İnsan hayatları gibi dengesiz…
Hayatına anlam veremediğin gibi…
Yaşa ve gör dersin ya
Öyle yapmalısın aslında
Yaşamadan öğrenemezsin
Seni yaşamalıyım o zaman
Seni bendeki seni
Öğrenmek için yaşamalıyız kuralsızca
Gözyaşları sel olmadan
Dur demeliyiz kalbimize
Sonu yoksa anı değerlendirmeliyiz
Ve yine çıkmazlara sürüklemeliyiz kendimizi
Çıkmaz sokaklara girmeden gerçek yolu bulamayız ya,
Biz de yanlış yaşamadan öğrenemeyiz gerçekleri
Doğru insanları,doğru yaşamları…
Herşey gözlerin içinde saklı kalsın
Kalbini katma bu işe
At bi köşeye sıkışıp kalsın oracıkta
Ama cesaretin varsa bu yükü omuzlamaya
Sarıl sımsıkı ve hayatı bizim ellerimize bırak…
Hayat böyle
Ya dibini göreceksin,yada hiç girmeyeceksin…
Ve hep gözlerimin içine bakacaksın
Ya göreceksin sendeki beni
Ya da dönmeden gideceksin geri….
10 ocak 2011-06:48
Kayıt Tarihi : 11.1.2011 23:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!