Beleş Hayat Şiiri - İbrahim Karaçay

Talih yüzüme güldü sorma oğlum Murtaza
Çalışmaktan kurtuldum keyifli girdim yaza

Duydum dağıtım varmış yardımlaşma fonundan
Çeşit çeşit giyecek; atletinden, donundan

Ben de başvuru yaptım “sigortan var” dediler
Sigortan var diyerek yardımı vermediler

Bu işe içerledim çıkartınca bu ayı
Hemen işten ayrıldım, kaldırdım sigortayı

Evi de sattım hemen, tapu sorarlar diye
Kızdım kendi kendime bunca yıl durdum, niye?

Ne varsa sattım, savdım üstümde mal kalmadı
Elli yıllık ömrümde böyle keyfim olmadı

Tekrar başvuru yaptım belgelerle gelerek
İşin tamamdır dedi; memur bana gülerek

Artık devlet ödüyor elektriği, suyu
Külfeti de yok inan yalnızca verdik oyu

Un, yağ, şeker, makarna geliyor dolu dolu
Fazlayı satıyorum orda da buldum yolu

Sabah eve yıktılar iki ton beleş kömür
On yıl birden gençleştim sanki uzadı ömür

Bir de yeşil kart aldım hastaneler bedava
Maaş da bağladılar bende bin beş yüz hava

Şöyle bir hesap yaptım, bin lirayı buluyor
Bir düşün bu parayı kaç çalışan alıyor

Cafer işi batırdı; algı, vergiydi derken
Ben akıllı davrandım erken uyandım erken

Memleket iflas etmiş çok mu önemli sanki
Rahatım beylerde yok çok mutluyum inan ki

Namaza da başladım şimdilik ara ara
Bu dünyayı hallettik cennette şimdi sıra

Ekmek elden, su gölden günü gün edeceğim
Epey para birikti, hacca da gideceğim

Duyuyorum bazısı bize dilenci diyor
Kendileri züğürt ya o yüzden çekemiyor

Yemezsem olur mu hiç devletin malı deniz
Utanma arlanma yok böyle bir adamız biz

“Baldan tatlıdır” dersin bedava gelen sirke
Yetim hakkı yarar mı söyle Müslüman Türk’e

Geçmesin boğazından, zehir olup da aksın
Rabbimden diliyorum kat kat misliyle çıksın

Muhtaca sözümüz yok Allah muhtaç etmesin
Muhtaç olmadan alan gece rahat yatmasın.

21.01.2009
İbrahim Karaçay