Beled Sûresi - 90 Şiiri - Latif Batı

(Allah - 2)
1.Yo, yemin ederim bu beldeye!
2.Sen bulunurken bu yerde,
3.Baba ile çocuğuna birlikte.
4.Gerçekten biz insanı,
Yarattık bir zorluk içinde.
5.Güç yetirmez mi sanıyor,
Hiç kimsenin kendisine?
6.“Ben yığınla mal harcadım.” demekte.
7.Kendisini görmedi mi sanıyor kimse?
8.Biz iki gözle birlikte,
9.İki dudak ve bir dil de,
Vermedik mi kendisine?
10.Gösterdik hayır ve şerri de,
İki tepe halinde.
11.Fakat o sarp yokuşu,
Güç yetiremedi geçmeye.
12.Bildin mi, o sarp yokuş ne?
13.Kurtarmaktır düşeni esarete.
14.Yedirmektir fakire.
Şiddetli bir açlık gününde.
15.Ya da akraba olan bir yetime.
16.Yahut doyurmaktır bir yoksulu,
Açlıktan sürünürken yerde.
17.Sonra iman edip de,
Sabrı ve merhameti birbirlerine,
Edenler tavsiye.
18.Onlar âhiret mutluluğuna,
Erenlerdir işte.
19.Ayetlerimizi inkâr edenler ise,
Onlar batmıştır kötülüğe.
20.Etrafı sımsıkı kuşatılmış bir yerde,
Ateş bastırılır onların üzerine.