Ey! gönül! sen dildarı, belde belde ararsın,
Sıladaki gülzarı, gurbet ilde ararsın.
Yari bulmak istersen, kendi içinde ara,
Sende gizli o yari, niçin elde ararsın.
Aşk'ın nazı güldedir, efkarı bülbüldedir,
Yeri hep gönüldedir, niçin dilde ararsın.
İmar ettin dışını, yele verdin içini,
Bu yıkımın suçunu, niçin yelde ararsın.
Kendin eyledin ahı, kendin kararttın mahı,
Niçin şimdi günahı, sen ezelde ararsın.
Kusurun aştı bini, bilmedin edebini,
Bu hüznün sebebini, her gazelde ararsın.
Bırak aşk-ı leylayı, koy gönlüne Mevlayı,
Niçin sen bu sevdayı, her güzelde ararsın.
Bilmezsin gülü harı, yar sanırsın ağyarı,
Sende gizli baharı, niçin gülde ararsın.
Güzelliği bil içte, zannetme ki o dışta,
Hilal kaş sırma saçta ve kakülde ararsın.
Kendin açmadın babın, yoktu aşka icabın,
Sebebini hicabın, niçin tülde ararsın.
Gel Özden anla işi, özde ara o eşi,
Közde yanan ateşi, niçin külde ararsın.
(10.10.2012)
Mehmet Özden BiçerKayıt Tarihi : 22.11.2012 10:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!