Belaya olduk müptela Şiiri - Erdem Bağcı

don kesiyor ağustosun bağrında...
kör bıçakla kesiyor sanki....
yağmur delice ateş cehennem....
ince bir çizgi çizilmiş arının ortasında...
zemheride dokuz doğurtuyor inan ki....

dört bir yan yangın yeri....
lakin buz kesiyor ortalık....
ateş haykırıyor güneş salmış kendini...
mahşer yeri mi ne...ne bu kalabalık...
yıkmış gibi üstüne geliyor bendini....
gökyüzü boşanmış meydanlar kızıl karanlık....

ağaçlar yürüyor dağlar yürüyor...
kayıp giderken girdiği cendereden....
gizli bir el defterimizi mi dürüyor....
sular giriyor göremiyorum pencereden....
alev topları çamur deryası eyvah....
neler oluyor koca bir dünya ölüyor....

rüzgar sanki çölden esiyor mahsustan...
güney yanıyor kuzey yağmurun pençesinde....
feryatlar çığlıklar arşa yükseliyor yastan....
zalimin kırbacı gibi şaklıyor durmadan ensesinde...
bir şey kalmadı geriye isten pastan....
güzel yurdumun her köşesinde....

gün yok ki bir haber sanki kerbela...
korku çaresizlik bu nasıl bir bela....
kaybolan canlar tüten dumanlar var hala...
biz belaya bela sanki bize müptela...