Belalar ve Musibetler Şiiri - Kemal Tekir

Mümine hastalık gelir,
Allah ona şifa verir.
Kefarettir hastalıkta,
Geçmişteki günahlara.

Hastalıklar ve belalar,
Mümin için bir imtihan.
Mümin ibret alır bundan,
Dermandır derde yaratan.

Münafıklar hastalanır,
Musibetlerle sınanır.
Sabırsızdır münafıkta,
İsyan eder ilk fırsatta.

Kötülük yapan Dünya’da,
Ceza görür en sonunda.
Dost ve yardımcı bulamaz,
Kendine Allah’tan başka.

Cezasını çeken mümin,
Arınır günahlarından.
Allah’a kavuştuğunda,
Günah kalmaz Müslüman da.

Bazılarının günahı,
Biriktirilir Dünya’da.
Kıyamet günü onlara,
Verilir cezaları da.

Peygamberler, halifeler,
Evliyalar ve erenler.
Musibete ve belaya,
Onlar da maruz kaldılar.

Kim dininde inancında,
Güçlü ve sağlam olursa.
Eksik olmaz hayatında,
Hem bela hem zorluklarda.

İnancı zayıf olanda,
İmtihan olur Dünya’da.
Belalar gelir art arda,
Amaç hatadan arınma.

Allah sevgili kuluna,
Cezasını hemen verir.
Bir kötülük yaptığında,
Bırakmaz öbür Dünya’ya.

Allah kulunu şiddetle,
Cezalandırmak isterse.
İzin verir kuluna da,
Günahlarla yaşamaya.

Rabbimiz bize Dünya’da,
Ahrette de güzellik ver.
Bela ve musibetlere,
Dayanacak bir sabır ver.