Belâ-yı Aşk / M.Mustafa USLU

.....................................................................Olsaydı bendeki gam Ferhad-ı mübtelâda
..............................................................................Bir âh ile verirdi bin Bî-sütûn’u bâda
.......................................................................................................................[Fuzuli]
I
Ferhat,
Kerem! ..
Tutuşsun ahınız
ünleyin şu sesimi;
size yakınmak için mi
sözlendi aşka şair olanlarımız? ..

Ferhat,
Kerem! ..
Tutuşsun ahınız
bizi, bir savaşa terk ettiler
bizi bir, aşka taraf beklettiler:

içtim, kandım dedikçe yanıldı su
yontar giyerim dediğimce pörsüdü taş
dut ağacının koynuna sürüldü söğüt dalım
aşkındı ve hiçbir kütüğünden düşemedim aslımı.

Ferhat,
Kerem! ..
Tutuşsun ahınız
bizi, bir savaşa terk ettiler
bizi bir, aşka taraf beklettiler:

rüzgarın iyisini, kötüsünü tanımadı ömrüm
bir martı nerede ve nasıl ölür bilemedi
ayırdına varamadı ağardığının
babamın
saçının.

II
Ferhat,
Kerem! ..
Tutuşsun ahınız
bizi, bir savaşa terk ettiler
bizi bir, aşka taraf beklettiler:

uykusunda geceleyin
canı dürüldü de ateşin
günlerin üstüne geçirildiği
geceler türedi; hatta yalınayaktı
vakit şeytanınsa kesilmezdi tırnağı;
naylon ambalajında satılan evlerden hiç
bir soğuk algınlığı sorulmazdı ve yazılmazdı
sokakların da uykuların da varoşuna yatıldığı.

Ferhat,
Kerem! ..
Tutuşsun ahınız
bizi, bir savaşa terk ettiler
bizi bir, aşka taraf beklettiler:

derisine
geçmiş kıymıkları ancak
bir yangında yok edebilecekken
törpülemek gerekti ahşap yüzünü umudun
hep kıyasıya ayıplanmaktandı.. harcırahıydı onun.

Ferhat,
Kerem! ..
Tutuşsun ahınız
bizi, aşka taraf beklettiler
üst üste iki noktasıydı yaşam
.............................................biri yerdi
...............................................biri göğerdi.

M.Mustafa Uslu