Bela
Yüzüme yapıştırdığım
Gülümsemelerime
Hüzün basarak
Çiğnemeye duran
Bela çiçeği misin de
Hiç ummadığım anlarda
Karşıma çıkıyor
Güneşimi karartıyorsun
İçimde kırdığım camların
Sayısını çoktan unuttum
O cam kırıklarının
Çokça kanattığı
Bolca yaralarım da var
Ve hepsini de
Gözyaşlarımın tuzuyla
İyileştirmeye çalışıyorum
Ama sen ilaç nedir
Onu bile bilmiyorsun
Yok öyle kutu kutu
Yutulanları bahsetmiyorum
Hani şu yüreğe oturan
Koca yumrular var ya
İşte onları
Bir küçük sözcükle
Sıcacık bir sarılmayla
Bir dokunuşla iyileştiren
Sihirli sanılan
Oysa hem ucuz ve bol
Hem de en kolay formülden kastım
Biliyor musun
Ben bütün çiçekleri
Hep senle özdeşleştirirdim
Ad bile koymuştum ya
Unutmuş olmalısın
Anımsatmanın gereği yok
Demem o ki
Bela ol gel de
Çırçıplak gülüşlerimi
Ez
Doğra
Parçala
Leşini de
Köpeklere at demedim ki 12.10.2017
Kayıt Tarihi : 13.10.2017 13:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!