Bela Şiiri - Ferhat Uçarkuş

Mutluluk kesmez beni,bela isterim bela
Doğduğum günden beri can belaya müptela

Bela olmadığı gün sen eksiksin yanımda
Derdin ile yaşarım,can bulurum canımda

Bela,suyum,ekmeğim,onsuz yapamıyorum
Belasız gün geceye gözüm kapamıyorum

Yaralarım depreşir belasız geçen günde
Altın,inci topluyor gönül her bir sürgünde

Su akarken derede,yatağı genişletir
Belasız kalsa gönül yeri göğü inletir

Üç belasız gün geçti,sandım başka yar seçti
Neyse ki geri geldi,kalanı toptan içti

Sızdı gönül köşeye,bela hasret giderdi
Ya geri gelmeseydi bana neler ederdi

Hani derler eskiler;alışmış kudurmuştan,
Korkmayın artık sizler,bu belayı bulmuştan

Bu bela dedikleri inanın ki herşeyim
Onsuz tarif edilmem,kalmaz ki hiç bir şeyim

Muhteşem ikiliyiz, sevgili bela ile
Sabah akşam çekerim,vird oldu bela dile

Ömür kaç gün kaldıysa,Feda olsun belaya
Birlikte defnolalım,teneşirden selaya

Öyle alıştırdın ki belasızlıkta bela
Doğduğum günden beri can belaya müptela.