Bela Şiiri - Ertuğrul Temizyürek

Gel dersen gelmez
Köşe başında beklesen
Pusu atsan düşmez
Korkmasan, karşılaşayım desen
Çıkmaz karşına
Arasan bulunmaz
Bulunsa saklanmaz
Elde avuçta tutulmaz
Düştüğü yeri yakar
Yıkar geçer
Gücün yetmez sanırsın
Ama bakmışsın yeter
Yeter sanırsın
Bakarsın ki seni ezer
Geldikçe gelesi gelir
Korktukça tepene biner
İşte böyle bir şeydir bela
Belanın karası beyazı olur mu?
İyisi kötüsü bulunur mu?
Almak istesen alamazsın parayla
Satmak istesen satamazsın
Gitmezde bedavaya
Arkadaşlığı dostluğu olmaz
Kol kola girip gezer olsan da
Bir gün senide alır çeker
Bataklığına
Bela bu rengi olmaz belanın
Yeri yurdu olmaz belanın
Versen almaz selamın
Para etmez kelamın
Ardı arkası kesilmese
Dualarının
Bırakıp da gitmez yakanı
Sikerim lan der şakanı
Yüzü yoktur utanmaz
Çamaşır makinesinde yıkanmaz
Kırk yıl bir köşe de durmaz
Hadi dursa da tozlanmaz
Paslanmaz
İlk günkü gibi
Işıl ışıldar bu bela
Canını sıkar, gitmez durur karşında
Söversin güler geçer aldırmaz buna
Ne yaparsan yap kurtulamazsın
Adı üstünde BELA
Her an her yerden
Çıkabilir karşına