Şu bel, boyun fıtığı Rab kimseye vermesin,
İnsanı mahveden her ne varsa göstermesin…
Şahsım bundan mustarip dinmez sıkıntılarım,
İçtiğim ilaçlardan şifa aramaktayım…
Bazen derim yaşantım hastalığıma sebep,
Rutubetli ortamda ikamet etmişim hep…
Yine bin şükür derim daha kötüleri var,
Şahsımın ki yalnızlık az da huzursuzluklar…
Ne ev var ne aile ne tencerede yemek,
Ne memleket var ne köy ne tatilde dinlenmek…
Ne dost var ne arkadaş ne de düzenli hayat,
Şükür ki imanım var etmiyorum kabahat…
İncitmiyorum bir can vermiyorum bir zarar,
Rab’bimle iç içe gönül verecek kadar…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 27.6.2016 00:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/27/bel-ve-boyun-fitiklarindan-sifa-bulamiyordum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!