Ömrümün son döneminde rastladığım ve şahsımla kıyaslanamayacak ölçüde "kalite yoksunluğu "içeren zevata karşı tepkisel olarak ne yaparsam yapayım yahut ne söylersem söyleyeyim; "bel altı vuruş müsebbibi" yaftasına muhatap olmam kaçınılmaz.
Lakin bu durumun vücuda gelmesi istikametindeki kuvvetli ihtimale sebebiyet veren şey naçizane şahsımın "bel altı vuruş" taktiklerini benimseme durumum değildir. Ki bilakis böyle bir tarzı olmayan, ahlak ve fazilet bağlamında üst düzeyde bir karaktere sahip olduğum inancındayım. Bu garabet timsali duruma sebebiyet veren argüman, şanssızlık mı, şans mı olduğunu henüz bilemediğim bir şekilde etrafımda bulunan bir kısım insan müsvettesinin "bellerinin üst kısmının bulunmaması" ve haliyle bu zevatın safi "bel altı" ndan oluştukları istikametindeki acı hakikattir.
Netice itibariyle kendimi savunma adına vereceğim her meşru tepki, bu karaktersizlerin bellerinin altına isabet edecektir.
Allah cümle insanlığı bellerinin üst kısmı olmayan bu yaratıkların şerrinden korusun.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta